1. "Doğruluğun
ardından giden,
RAB'be
yönelen sizler, beni dinleyin:
Yontulduğunuz
kayaya,
Çıkarıldığınız
taş ocağına bakın.
2. Atanız
İbrahim'e, sizi doğuran Sara'ya bakın.
Çağırdığımda
tek kişiydi İbrahim,
Ama ben
onu kutsayıp çoğalttım."
3. RAB
Siyon'u ve bütün yıkıntılarını avutacak.
Siyon
Çölü'nü Aden'e, bozkırı RAB'bin bahçesine döndürecek.
Orada
coşku, sevinç,
Şükran ve
ezgi olacak.
4. "Beni
dinle, ey halkım,
Bana kulak
ver, ey ulusum!
Yasa
benden çıkacak,
Halklara
ışık olarak adaletimi yerleştireceğim.
5. Doğruluğum
yaklaştı,
Kurtarışım
ortaya çıktı.
Halkları
gücümle yöneteceğim.
Kıyı
halkları bana umut bağladı,
Umutla
gücümü bekliyorlar.
6. Başınızı
kaldırıp göklere bakın,
Aşağıya,
yeryüzüne bakın.
Çünkü bu
gökler duman gibi dağılacak,
Giysi gibi
eskiyecek yeryüzü;
Üzerinde
yaşayanlar sinek gibi ölecek.
Ama benim
kurtarışım sonsuz olacak,
Ardı
kesilmeyecek adaletimin. (doğruluğumun?)
7. "Ey
sizler, doğruluğu bilenler,
Yasamı
yüreğinde taşıyan halk, dinleyin beni!
İnsanların
aşağılamasından korkmayın,
Yılmayın
sövgülerinden.
8. Güvenin
yediği giysi gibi,
Kurtçuğun
yediği yapağı gibi yitecekler.
Oysa
zaferim (doğruluğum?) sonsuza dek kalacak,
Kurtarışım
kuşaklar boyu sürecek."
9. Uyan,
ey RAB'bin gücü, uyan, kudreti kuşan!
Eski
günlerde, önceki kuşaklar döneminde olduğu gibi uyan!
Rahav'ı
parçalayan,
Deniz
canavarının bedenini deşen sen değil miydin?
10. Denizi,
engin suların derinliklerini kurutan,
Fidyeyle
kurtulanların geçmesi için
Denizin
derinliklerini yola çeviren sen değil miydin?
11. RAB'bin
fidyeyle kurtardıkları dönecek,
Sevinçle
haykırarak Siyon'a varacak.
Yüzlerinde
sonsuz bir sevinç olacak.
Onların
olacak coşku ve sevinç,
Üzüntü ve inilti
kaçacak.
12. RAB
diyor ki:
"Sizi
avutan benim, evet benim.
Siz
kimsiniz ki, ölümlü insandan,
Ottan
farksız ademoğlundan korkarsınız?
13. Sizi
yaratan, gökleri geren,
Dünyanın
temellerini atan RAB'bi
Nasıl olur
da unutursunuz?
Sizi yok
etmeye hazırlanan zalimin öfkesinden
Neden gün
boyu yılıp duruyorsunuz?
Hani
nerede zalimin gazabı?
14. Zincire
vurulmuş tutsaklar
Çok
yakında özgürlüğe kavuşacak.
Ölüm
çukuruna inmeyecek,
Aç
kalmayacaklar.
15. Tanrınız
RAB benim.
Dalgalar
gürlesin diye denizi çalkalayan benim."
O'nun adı
Her Şeye Egemen Yahve'dir!
16. "Sözlerimi
ağzına koydum,
Seni
elimin gölgesiyle örttüm;
Gökleri
yerleştirmen,
Yeryüzünün
temellerini atman
Ve
Siyon'a, 'Halkım sensin' demen için..."
17. Uyan,
ey Yeruşalim, uyan, kalk ayağa!
Sen ki,
RAB'bin gazap kâsesini O'nun elinden içtin.
Tamamını
içtin sersemleten kâsenin.
18. Doğurduğun
bunca oğuldan sana yol gösteren yok,
Elinden
tutan da yok büyüttüğün bunca oğuldan.
19. Başına
çifte felaket geldi, kim başsağlığı dileyecek?
Yıkım ve
kırım, kıtlık ve kılıç.
Nasıl
avutayım seni?
20. Oğulların
baygın, ağa düşmüş ahular gibi
Her sokak
başında yatıyor.
RAB'bin
öfkesine de
Tanrın'ın
azarlayışına da doymuşlar.
21. Bu
nedenle, ey ezilmiş Yeruşalim,
Şarapsız
sarhoş olmuş halk, şunu dinle!
22. Rabbin
Yahve, kendi halkını savunan Tanrın diyor ki:
"Seni
sersemleten kâseyi, gazabımın kâsesini
Elinden
aldım.
Bir daha
asla içmeyeceksin ondan.
23. Onu
sana eziyet edenlerin eline vereceğim;
Onlar ki
sana, 'Yere yat da
Üzerinden
geçelim' dediklerinde,
Sırtını
toprak, yol ettin."